Zoals Aïsha Vertus in haar leven muzikale families bouwt over de hele wereld, beweegt ze zich onder haar alter ego Gayance door allerlei genres in haar sets en producties. Als die vierkwaartsmaat maar doormidden gebroken wordt, tenminste: het geeft de tracks van Gayance een eigenzinnige cadans en haar synthmelodieën een unieke flow tussen jazz, hiphop en house. Op het onlangs verschenen Mascarade op het Londense Rhythm Section-label vind je haar liefde voor een potpourri aan stijlen in de vorm van een album dat aanvoelt als een mixtape, met voicemail-interludes aan elkaar geregen. Van stevige nineties house tot broken beat met latin-invloeden, representeert Gayance als één van de meest frisse club-artiesten van dit moment haar eigen rijke voorgeschiedenis, nalatenschap, en de gemeenschappen die haar dierbaar zijn telkens in één album of dj-set. Haar volgende track blijft daardoor altijd een verrassing. 

In een tijdperk van volledige internettransparantie kun je je volledig blindstaren op trends, content en collega’s. Mitchel van Dinther, alias Jameszoo, is een producer, componist en dj die zich daar ver buiten lijkt te houden. Met Blind (2022) maakte hij een plaat vol avant-garde jazzcomposities die zo rap en ingewikkeld zijn, dat deze niet door mensen kunnen worden gespeeld. Op de dansvloer lopen de innovatieve IDM-ritmes bij Jameszoo vloeiend over in toegankelijke, warme grooves. Geen wonder dat hij zich inmiddels tot vaste waarde binnen Flying Lotus’ Brainfeeder-label mag rekenen; Jameszoo laat jazz in verschillende gedaantes, vormen en atmosferen naar voren komen in zijn muziek en rekt de genre-definitie eigenhandig op.