Luister naar een wereldpremière van de vooraanstaande Nederlandse componist Otto Ketting en de Negende symfonie van de grote Oostenrijkse klankarchitect Anton Bruckner. Antony Hermus dirigeert het Residentie Orkest.

De zwanenzang van Bruckner 
Bruckners Negende Symfonie is zijn zwanenzang. Twee jaar voor zijn dood verzuchtte hij tegenover een vriend: ‘Ik heb bereikt wat ik kon bereiken, en ik hoop slechts dat mij wordt vergund mijn Negende Symfonie te voltooien. Drie delen zijn reeds voltooid. Het Adagio is bijna af. Blijft nog over de finale. Ik vertrouw erop dat de dood mij mijn pen niet zal afnemen.’

Die finale had moeten bestaan uit een Te Deum, waardoor het stuk een koorsymfonie zou worden in de trant van Beethovens Negende. Het kwam er niet van.

Bij zijn overlijden op 11 oktober 1896 bestonden er zes versies van de finale, waarvan niet één compleet. De meeste uitvoeringen eindigen daarom met het Adagio en in zekere zin is dat een blessing in disguise. Het Adagio is een prachtig ‘Afscheid van het leven’, zoals Bruckner bij een bepaald fragment noteerde. Zo werd Bruckners Negende zijn ‘Unvollendete’, een romantisch genre op zich. Ieder mag de finale zelf invullen.

Otto Kettings Ithaka Symfonie
Otto Kettings Ithaka Symphony is speciaal voor het Residentie Orkest samengesteld door Elmer Schönberger. De basis voor deze fascinerende muziek gaat terug naar 1986, toen Kettings opera ‘Ithaka’ in wereldpremière ging bij De Nationale Opera in Amsterdam. Adembenemende muziek!

Kees Hin, Otto Ketting en Elmer Schönberger ten tijde van de productie van de opera Ithaka, september 1986.

Lees hier de toelichting bij het concert, geschreven door Michiel Cleij.