Met Mozarts Veertigste symfonie en diens immer indrukwekkende Requiem keert het Orkest van de Achttiende eeuw terug naar de basis. Het orkest begon ooit om Mozart beter, eerlijker en authentieker te spelen dan de reguliere symfonieorkesten. En dat doet het gezelschap nog steeds. Geniet van een Requiem zonder opsmuk, een dodenmis zoals Mozart het ooit bedoeld had.

Over Mozarts Requiem bestaan vele prachtige verhalen. Een geheime opdrachtgever, Mozarts koortsachtige geloof dat hij zijn eigen dodenmis aan het schrijven was, een werk dat niet af was toen hij daadwerkelijk stierf, en ga zo maar door. Feit is dat er met het Requiem een absoluut meesterwerk ligt vol van de meest hartverscheurende muziek die geen toeters en bellen nodig heeft.

Dat wist Frans Brüggen al toen hij in 1981 zijn Orkest van de Achttiende Eeuw oprichtte. ‘Elke noot van Mozart is gelogen’, schreef hij polariserend over de grote hedendaagse symfonieorkesten. Al tijdens zijn leven werd de soep uiteindelijk lang niet zo heet gegeten. Toch had Brüggen een punt; tien jaar na zijn dood speelt het orkest Mozart nog steeds zoals het eigenlijk hoort.