Brahms’ humanistische, menselijke en troostrijke Requiem
Johannes Brahms was een zeer ervaren en gedreven koordirigent. Als geen ander doorgrondde hij de mogelijkheden van de menselijke stem. In Ein Deutsches Requiem schildert hij met dramatische effecten de emoties die geloof, hoop en liefde oproepen. Geen strenge mis, maar een werk dat warmte uitstraalt, troost en medemenselijkheid. Hij bereikte dat door hier en daar flink buiten de lijnen te kleuren en teksten naar zijn hand te zetten. De vaste (Latijnse) tekst van het requiem is een gebed dat de gestorvene begeleidt. Brahms had een heel andere opvatting: niet de overledenen hebben hulp en troost nodig, maar de nabestaanden. Voor Ein deutsches Requiem koos hij daarom (in het Duits vertaalde) teksten uit onder meer het Oude en Nieuwe Testament, teksten die de nabestaanden helpen hun lijden te verlichten en de dood te accepteren. Een hartverwarmend werk!

Lees hier de toelichting bij het concert, geschreven door Emanuel Overbeeke.

Zondag 13 mei was Cappella Amsterdam te gast bij Podium Witteman en zong daar het vierde deel uit het requiem: