Een vijfluik met de beste Amerikaanse muziek
Het Gelders Orkest opent een vier- of vijfluik met het beste wat de Amerikaanse muziek heeft voortgebracht. Eerst een opzwepende ouverture die doet denken aan een Zuid-Amerikaans carnaval. Dan Ives’ spirituele en verstilde vraag- en antwoordspel tussen verschillende instrumentengroepen. Ives zelf noemde deze instant-klassieker ‘A cosmic landscape’, bevolkt  door druïden, ‘who know nothing, see nothing en hear nothing’. Gerswin tapt uit een compleet ander vaatje. Zijn American in Paris loopt door drukke straten, inclusief lawaaiige claxons, flarden muziek uit nachtclubs en een vluchtige ontmoeting met een Parisienne. Al even filmisch: Coplands cowboy-suite Billy the Kid, eigenlijk een balletsuite, gebaseerd op cowboyliedjes en beelden van Mexicaanse dansen, verlaten prairies en een onvervalste gun-battle.

Bernsteins lofzang op Eros
Kers op de taart: Liza Ferschtman die soleert in Bernsteins gloedvolle Serenade voor viool en orkest. Een muziekstuk met een bijzonder verhaal. Bernstein baseerde het op een stuk van de oude Griekse filosoof Plato. Die beschrijft een drinkgelag waarbij elke aanwezige een lofzang aanheft op Eros, en dus de liefde, eindigend in een staaltje onvervalste symfonische jazz zoals alleen Bernstein die kon bedenken.

Voorafgaand aan het concert is er om 14.15 uur een inleiding door Thea Derks.

Lees hier de toelichting bij dit concert, geschreven door Thea Derks