Als er voor één muziekstuk geldt dat er met minimale middelen een maximaal (griezel)effect wordt bereikt, dan is het wel voor Herrmanns Psycho Suite, inclusief de schrille muziek bij Hitchcocks bloedstollende ‘Yééék, Yééék’ douchescène. Philip Glass’ Four Seasons is een eigentijdse opvolger van Vivaldi’s Vier Jaar-getijden, met natuurlijk opvallende verschillen. Zo mag de luisteraar zelf bepalen welk deel welk jaargetijde verbeeldt, een meer dan welkome ‘climate change’. Typisch Glass zijn de monumentaal-minimalistische stijl, brede spanningsbogen en virtuoze uitbarstingen. Twee filmklassiekers, waaronder Greenwoods opzwepende en ontregelende Suite van de filmmuziek bij There Will Be Blood, voegen daar filmische, effectvolle elementen aan toe.