Liza Ferschtman plus een uitgelezen gezelschap kamermusici tonen de vele gezichten van Dmitri Sjostakovitsj. Het programma slingert heen en weer tussen aangrijpende, droeve melodieën, clowneske fanfares en dubbelzinnige dansjes. Sjostakovitsj putte daarbij dankbaar uit de joodse muziek: ‘Die lijkt vaak opgewekt, maar is in feite tragisch; het is bijna altijd lachen door je tranen heen. Die twee lagen moeten er zijn in de muziek.’

Lees hier de toelichting bij het concert, geschreven door Agnes van der Horst.

Een bijzonder, persoonlijk verhaal van Dmitri Ferschtman
Het concert heeft voor cellist Dmitri Ferschtman een zeer persoonlijke dimensie. Hij schrijft erover: ‘Het is dit jaar 110 jaar geleden dat Dmitri Sjostakovitsj werd geboren. Dit is voor ons slechts een formele reden om de aandacht van de Nederlandse muziekliefhebbers te vestigen op het meest fundamentele gedeelte van het kamermuziekoeuvre (uiteraard met uitzondering van de strijkkwartetten) van deze geniale Russische componist. Bij het ontstaan van dit project speelde een persoonlijk motief een belangrijke rol. Tussen 1969 en de dood van Sjostakovitsj in 1975 heb ik zelf, eerst als cellist van het Glinka kwartet en later in andere ensembles de unieke kans gehad om een aantal werken van de componist voor hem te spelen en samen met hem daaraan te werken. Dat waren naast de vele strijkkwartetten ook het pianotrio, het kwintet (onder andere met de prachtige pianiste Elisabeth Leonskaja) en de cellosonate. Een maand voor zijn dood, begin juli 1975, nam ik deel aan de laatste opname van de vocaal-instrumentale suite voor sopraan pianotrio op de gedichten van Blok. Bij alle sessies van deze opname, op het podium van de grote zaal van het conservatorium van Moskou, was Sjostakovitsj zelf aanwezig. Op deze manier ben ik op dit moment, naast Elisabeth Leonskaja, misschien de laatste, die met Sjostakovitsj mocht werken. Daardoor voelde ik tien jaar geleden en nu nog steeds een verantwoordelijkheid om een overzichtsproject te presenteren. En ik ben vooral zeer blij om de traditie te kunnen voortzetten en dit project samen met jonge mensen, jonge musici te realiseren.’