‘Weet je dat wanneer ik Mozart speel, ik me opgewekter en jonger voel?’, schreef Tsjaikovski. Daarom bracht hij een verre groet aan Mozart met zijn Variaties op een rococo-thema, een kloek werk voor cello en orkest, elegant, gracieus en dansant. Franz Liszt was bij de première en vond: ‘Dit is nou echt muziek!’ Vooraf gaat muziek van Willem Pijper voor het 40-jarig jubileum van het Concertgebouw in 1928. En na de pauze Anton Bruckners smartelijke afscheid van de wereld en het leven.

Bruckners Voltooide Onvoltooide Symfonie
Bruckners Negende Symfonie is een beroemd exemplaar in de categorie ‘De Onvoltooiden’. Bij zijn overlijden op 11 oktober 1896 bestonden er zes versies van de finale, waarvan niet één compleet. Ook een alternatief Te Deum als slot voldeed niet. Maar zie: het Adagio, waarmee de Negende nu wordt beëindigd, is een prachtig ‘Afscheid van het leven’, zoals Bruckner bij een bepaald fragment noteerde, en een waardige terugblik daarop, vol weemoed, berusting en overgave. En zo werd Bruckners Negende een Voltooide Onvoltooide. Tsjaikovski’s Rococo-variaties zijn uit ander hout gesneden. Hij schreef het als eerbetoon aan Mozart en bedacht het thema tijdens een vrolijk drinkgelag, waarbij hij zou hebben gezegd: ‘Ik voel me plezierig en opgewekt, een beetje rococo.’

Lees hier de programmatoelichting bij dit concert, geschreven door Kees Arntzen.

Korting vanaf vier concerten
Bij dit concert kun je 15% korting ontvangen door voor vier of meer klassieke concerten tegelijk kaarten aan te schaffen. Kijk hier hoe het werkt.