Met eerdere bewerkingen van minimal music-klassiekers voor orkest heeft Anthony Fiumara zich een specialist getoond voor deze muziek. Over zijn bewerking van Canto Ostinato voor orkest zegt hij: 'Het is alsof je Canto Ostinato ineens in kleur kunt horen. Ik kon lijnen en bewegingen hoorbaar maken die je nooit in de pianoversie zijn opgevallen. Vanwege Ten Holts romantische inslag vond ik dat Canto vroeg om een orkestrale versie. Daarvoor heb ik een vertaling gemaakt van de instructies en vrijheden die Simeon ingebouwd heeft in de notatie. Zo heb ik het orkest in twee helften verdeeld, die voortdurend met elkaar in dialoog zijn, precies zoals de pianisten in het origineel. Simeon ten Holt noemde zijn veelgebruikte bezetting van meerdere piano's zijn persoonlijke orkest. Ook noemde hij zichzelf in een interview een romanticus, meer verwant met Schumann dan met Glass of Reich. Toen dacht ik: Canto vraagt om een orkestrale versie. Ik was eerlijk gezegd verbaasd dat nog nooit iemand anders op dat idee is gekomen. Als Canto voor orkest een film was, zou ik zeggen: als je het boek mooi vindt, kom dan zeker naar de bioscoop.'

Lees hier de toelichting bij dit concert, geschreven door Paul Janssen.

Musicoloog en journalist Thea Derks schreef onlangs een verhelderend stuk over Canto Ostinato, inzoomend op de bewerking door Anthony Fiumara. Lees het hier.