PAD AF POD OP #7 2019

Elke dag ga ik op mijn hometrainer een imaginair pad af. Een selectie van nieuwe liedjes en gouwe ouwe liedjes houden de vaart er in: juli 2019 etappe 7:

Brian Eno, Roger Eno & Daniel Lanois – An Ending

Een halve eeuw geleden zette de mens voor het eerst een voet op de maan. Brian Eno c.s. maakten de bijhorende muziek voor een NASA-documentaire en presenteren met An Ending een lied van zo'n oneindige, melancholieke schoonheid dat ik ook nu nog bij het beluisteren mijn adem inhoud.

Garrett T. Capps: Brand New Dance

Texaan Garrett T. Capps is een van de nieuwe sterren aan het americanafirmament. In het ruim zeven minuten in beslag nemende Brand New Dance stapt hij met zijn studiogasten flink op het gaspedaal om een rootsrock klassieker te produceren die diepe rubbersporen achterlaat in het asfalt.

Hazmat Modine: Be There

In The Big Apple putten de musici van Hazmat Modine uit een rivier met vele vertakkingen. In Be There is het vizier gericht op de onweerstaanbare klanken die in New Orleans de boventoon voeren. Met evenveel gemak put de groep uit categorieën als blues, folk, wereld en jazz.

Amber Cross: Eagle & Blue

De uit Californië afkomstige countryzangeres Amber Cross weet zich in de rudimentair gespeelde countrywals Eagle & Blue bijgestaan door Ray Bonneville, die in de Shine Studios in Austin, naast zijn werkzaamheden als producer tevens gitaar en mondharmonica speelt. Cross zingt met haar aparte zangstem en karakteristieke voordracht de sterren uit de countryhemel.

Van Morrison: Fair Play

Van Morrison is al een eeuwigheid een van mijn favoriete zangers. Fair Play is het openingslied van het album Veedon Fleece waarmee Morrison in 1974 een van mijn Top Drie platen aller tijden produceerde. Naast de vertrouwde zangkwaliteiten van Van The Man weet een select gezelschap instrumentalisten moeiteloos de luisteraar te betoveren met hun spel.

Charles Lloyd: We've Come Too Far To Turn Around

Saxofonist Charles Lloyd is al een halve eeuw een krachtbron vanjewelste in de Amerikaanse muziekwereld. Recentelijk is hij, zoals we horen in We've Come Too Far To Turn Around opnieuw druk bezig de grenzen tussen country, blues en jazz danig op te rekken. Waarbij hij zich gesteund weet door klasbakken als zangeres Lucinda Williams en de snarenmagiërs Bill Frisell en Greg Leisz.

Madeleine Roger: Cottonwood

De Canadese zangeres-liedjesschrijfster Madeleine Roger etaleert op haar solodebuut in het gelijknamige titellied Cottonwood haar niet geringe muzikale talenten. Haar kristalheldere folky zangstem heeft ook zonder de assistentie van haar broer Lucas (met wie zij onder de groepsnaam Roger Roger in 2015 het album Fairweather uitbracht) niets aan kracht verloren.

Mega Bog: Delphine

Onder de artiestennaam Mega Bog presenteert de uit Seattle afkomstige Erin Birgy haar vijfde album. In het titellied Delphine toont zij haar royale kwaliteiten als vertolkster van aanstekelijke indie-folkpop liedjes met een psychedelische afdronk.

Joni Mitchell: Slouching Towards Bethlehem

Van Mega Bog naar Joni Mitchell is een kleine stap. Uit haar rijk gevulde oeuvre aan kwaliteitsliedjes kies ik voor haar adembenemende vertolking van Slouching Towards Bethlehem. Een lied dat is gebaseerd op het gedicht The Second Coming uit 1919 van de visionaire Ierse dichter William Butler Yeats, die op profetische wijze vooruit liep op de komst van Adolf Hitler op het toneel van de wereldgeschiedenis.

Kronos Quartet met Masha en Marjan Vahdat: My Ruthless Companion

De veelzijdigheid van het klassieke strijkkwartet Kronos Quartet kent geen grenzen. Naast hun wonderschone klassieke vertolkingen maken de Amerikanen vanaf het begin van de jaren zeventig naam als participanten bij talrijke avontuurlijke producties. In My Ruthless Companion begeleidt het kwartet de Iraanse zangeressen Mahsa en Marjan Vahdat die hun vocale magie bedrijven met adembenemende vertolkingen van gedichten van hun landgenoten.

Wie is Koos Gijsman? 

Zoals vele muziekjournalisten heeft Leidenaar Koos Gijsman een achtergrond als muzikant. Hij werkt als ceremoniemeester op het North Sea Jazz Festival tijdens de Haagse jaren. Een dienstverband als muziekprogrammeur van het Leids Vrijetijds Centrum valt samen met de uitbraak van het punk- en newwavetijdperk. Naast het mede organiseren en presenteren van workshops jazzmuziek  voor leerlingen van de Leidse muziekschool heeft hij als journalist meegewerkt aan een uitgaanskrant en de Daklozenkrant. De laatste jaren schrijft hij recensies en interviews voor Popmagazine Heaven over een breed scala aan muzieksoorten en hun beoefenaars.