Het oude podium van de Grote Zaal is nu deze salontafel

Meubelmaker en houtbewerker Pim van der Louw maakte in opdracht van TivoliVredenburg een prachtige tweedelige salontafel van het oude podiumhout van de Grote Zaal. Deze tafel wordt geveild tijdens het fundraisingdiner in onze Grote Zaal. Het TivoliVredenburg Fonds organiseert dit diner om geld op te halen voor de programmering van de nieuwe foyers rondom de grote zaal. We spraken met Pim over het idee achter zijn ontwerp en hoe hij te werk is gegaan.

Hoe is TivoliVredenburg bij jou terecht gekomen?

Een collega van jullie, Menno Tielemans, kwam mij tegen op het internet en zag dat ik meubels op maat maak. Toen vroeg hij of ik nog iets kon maken van het oude podiumhout van de Grote Zaal. Aan het oppervlak van het hout waren sporen te zien van jarenlang intensief gebruik. Onder andere David Bowie, The Rolling Stones en vele grote orkesten hebben op dit podium gestaan. Daarom werd mij gevraagd om dit hout zoveel mogelijk in ere te houden, vandaar dat de historische deukjes en krassen nog op de tafels te zien zijn. Het was een hele leuke en bijzondere opdracht, waar ik uiteraard ‘ja’ op heb gezegd.

Afbeelding: Pim van der Louw tijdens het slijpen van de salontafel

Hoe ben je te werk gegaan?

Normaal gesproken krijg ik een opdracht en ga ik heel precies het juiste hout uitzoeken, maar deze keer ging het precies andersom. Er was een stuk hout en ik mocht bedenken wat ik ermee kon doen. Veel hout was niet meer goed bruikbaar, dus besloot ik om iets te maken wat niet al te groot zou zijn. Uiteindelijk bedacht ik om twee kleine salontafels te maken die samen de hexagonale vorm van de lay-out van de Grote Zaal zouden nabootsen, zoals Herman Hertzberger deze in de jaren ’70 heeft ontworpen. Ook is er een hoogteverschil tussen de tafels, wat een verwijzing is naar het hogere en lagere deel van het Grote Zaal podium.

Uiteindelijk heb ik van het hout twee dunne salontafels gemaakt. Maar deze waren nog erg zwak en misten wat body. Zoals op de foto’s te zien is, heb ik hiervoor allemaal kleine massieve houtstukken (ook podiumhout) onder de tafels toegevoegd, op deze manier staan ze een stuk steviger.

Vanaf links met de klok mee:
1: Het hoogteverschil verwijst naar het hogere en lagere deel van het podium
2: Krassen en deuken werden zoveel mogelijk in ere gehouden
3: Het onbewerkte podiumhout
4: Kleine houtblokken zijn onder de tafel geplaatst om meer stevigheid te krijgen

 

Waar ben je het meest trots op als je naar de tafels kijkt?

Het wordt misschien een beetje een technisch verhaal, maar dit betrof voornamelijk het omklappen van het rechte stuk hout. Om zoveel mogelijk podiumhout te gebruiken, zie je dat de bovenkant, onderkant en het midden doorlopende delen zijn. Door twee zaagsnedes van 45 graden te maken, om te klappen en vervolgens aan elkaar te lijmen, krijg je een nerf die van de zijkant naar de bovenkant doorloopt.

Ik ontdekte al snel dat het hout met lijm en schroeven aan elkaar vastzat. Nadat ik de schroeven eruit haalde bleek dat de lijm in de loop der jaren erg zwak was geworden. Daardoor was het een hele uitdaging om het als één massief geheel bij elkaar te houden zonder dat de tafel uit elkaar zou vallen.

Wat vind je ervan dat de tafel wordt geveild tijdens het fundraisingdiner?

Ja, het blijft natuurlijk een beetje een verrassing wat de mensen ervan vinden. Ik ben heel trots op wat ik heb gemaakt, en ik hoop dat de mensen bij het diner dit hetzelfde zien en dat het een mooi bedrag oplevert voor het fonds. Het is uiteraard ook een kwestie van smaak. Het is in ieder geval fijn dat TivoliVredenburg er blij mee is!

Vanaf links met de klok mee:
1: De zijkant is met de bovenkant verbonden dmv een doorlopende nerf
2: Twee zaagsnedes van 45 graden in het hout gemaakt
3: De tweedelige salontafel
4: Door middel van veel tape zorgde Pim ervoor dat de tafel tijdens het omklappen bij elkaar bleef