Mi Corazón, mijn hart. Tango raakt je gevoel, tango roept passie op. Ook bij organist Aart Bergwerff, die met nieuwe tango’s en bewerkingen van tango’s het orgel laat dansen en zijn instrument verleidt om zijn comfortzone van psalmen en preludes te verlaten. Dat deed hij in de Grote Zaal eerder met een bewerking van Simeon ten Holts Canto Ostinato. Nu met de tango, de dans waar Argentijnen hun ziel en zaligheid in leggen. De combinatie orgel en tango is niet eens zo vergezocht. Het bandoneon heeft zijn wortels in de kerkmuziek. Duitse immigranten die in de negentiende eeuw naar Argentinië trokken, namen hun accordeons mee, waarmee ze hun gezangen thuis begeleidden. Het bandoneon was een nakomeling van de accordeon, die met zijn geblazen tonen en toetsen weer verwant is aan het orgel. Het is één grote muzikale familie. Net als bij Canto Ostinato neemt Aart Bergwerff dansers mee, want tango zonder dans, dat is als een hart zonder passie.

Lees hier de toelichting bij het concert, geschreven door Michiel Cleij.