Engelse koormuziek
Al sinds de renaissance behoort veel koorwerk uit Groot-Brittannië bij de beste koormuziek die er geschreven is. Ook in de twintigste eeuw droegen componisten als Parry, Howells en MacMillan koorwerken bij die direct onder de huid kruipen. Vooral als het gaat om afscheid, rouw en troost zijn de Engelsen onweerstaanbaar. Helemaal als het Nederlands Kamerkoor zingt.

Parry en Howells
Hubert Parry schreef zijn aangrijpende Songs of Farewell tussen 1916 en 1918 nadat enkele van zijn studenten waren gesneuveld tijdens de Eerste Wereldoorlog. Ook Herbert Howells reageerde in 1932 op de verschrikkingen van deze oorlog met een Requiem voor koor a capella en solisten. Nadat zijn zoon in 1935 aan polio stierf hergebruikte hij delen uit dit Requiem voor zijn Hymnus paradisi.

MacMillan
Voor de Schot James MacMillan (1959) is vooral zijn katholieke achtergrond een doorlopende inspiratiebron. In zijn Tenebrae Responsories klinkt ook de liefde voor de koormuziek uit de renaissance door. Als geen ander weet MacMillan in dit werk oud tradities en nieuwe klanken te combineren tot een emotioneel geladen geheel.

Peter Dijkstra
De wereldberoemde Nederlandse koordirigent Peter Dijkstra is sinds 2015 chef-dirigent van het Nederlands Kamerkoor. Eerder leidde hij gerenommeerde koren als het Chor des Bayerischen Rundfunks in München en het Zweeds Radiokoor. Dijkstra staat bekend om zijn doorleefde vertolkingen die de emoties tot het uiterste verkennen.