De Amerikaanse singer-songwriter Dayna Kurtz beweegt zich als een soort moderne Nina Simone soepel tussen jazz, blues, folk en chanson. Haar persoonlijkheid is minstens even krachtig als haar stem, en dat is misschien de reden dat ze in Europa populairder is dan in haar thuisland. Toch krijgt ze ook daar respect – zo mag Kurtz uiteenlopende artiesten als Norah Jones en Bonnie Raitt tot haar fans rekenen. Na de plaat Rise And Fall (2015) bracht ze twee live-albums uit: Here en Here Vol. 2. Uitstekend materiaal om mee in de stemming te komen voor vanavond wanneer ze samen met Robert Maché naar Ramblin’ Roots komt, want ze zijn allebei opgenomen in Nederland!

Wie zegt dat roots alleen maar retro kon zijn? De Rotterdamse Dawn Brothers bewijzen al enkele jaren het tegendeel. De touwtrekkers van de Nederlandse americana & roots scene maken steengoede rootsrock zonder poespas. Geïnspireerd door bands als Little Feat, CCR en The Band klinkt het kwartet als een klassieke bolide, maar wel eentje met een moderne motor en met een blik op de toekomst. Live vormt de band een soepel lopende rootsmachine die met geen mogelijkheid tot stilstand te brengen is. En met hun geweldige, nieuwe plaat Dusk op zak belooft de show op Ramblin’ Roots een nu al legendarische show te worden.  .

Met haar debuutalbum Dirt On My Tongue (2013) veroverde Jo Harman niet alleen de harten van bluesfans, maar ook die van jazz, soul, gospel en country. De veelzijdige Britse is van het soort rootsy zangeressen dat het traditioneel goed doet in Nederland zoals Beth Hart en Dana Fuchs bijvoorbeeld. Harman is uit hetzelfde hout gesneden, hooguit wat meer sophisticated met haar steengoede, lekker in het gehoor liggende blue-eyed soul liedjes.

Een twintigjarige vriendschap, geboren uit een wederzijdse liefde voor The Blues, bracht deze vijf meermaals bekroonde muzikanten samen om die liefde te delen. Ian Siegal, Big Pete (The Strikes, The Backbones, M.O.C.T.) Mischa den Haring (T-99) hadden samen met Dusty en Darryl Ciggaar (The Rhythm Chiefs, Dry Riverbed Trio) een lang gesproken wens om een bluesband te starten om samen de muziek te spelen die hun al die jaren geïnspireerd heeft en waar ze zo van houden. Na jaren dromen komt die wens eindelijk in vervulling en presenteert Ian Siegal, vlak voordat hij afscheid neemt van toeren, speciaal voor Ramblin’ Roots het project B.L.U.E.S; een unieke en exclusieve one-off show van vijf blueshelden en een portie onvervalste bluesklassiekers.

De Amerikaanse singer-songwriter Diana Jones mag dan een gewone naam hebben, haar muzikale kwaliteiten en zeggingskracht zijn ongewoon. Niet voor niets wordt ze geregeld in een rijtje genoemd met Americana-grootheden als Gillian Welch, Alison Krauss en Iris DeMent. De roots van Jones liggen in de Appelachen, het Amerikaanse gebergte waar de bluegrass is geboren, en dat is terug te horen in haar muziek. In 2006 brak ze op bescheiden wijze door met haar derde album My Remembrance Of You, waarvan vooral het nummer All My Money On You van een grote ingehouden schoonheid is. Vorig jaar releasde Jones het internationaal bejubeld album Song For A Refugee. Een prachtige, beschouwende plaat over de vluchtelingenproblematiek.

Het Antwerpse The Calicos overtuigden in 2018 de jury van Humo’s Rock Rally met songs die stevig in de traditie van Wilco, Ryan Adams, The War On Drugs en Jonathan Wilson zijn geworteld. Afgelopen voorjaar releasden de mannen hun langverwachte debuutplaat The Soft Landing. Negen ijzersterke nummers die zich ergens in het spectrum van melodieuze americana (met pedalsteel) en indierock bevinden en waarop het zestal, ondanks hun jeugdige leeftijd, een manier hebben gevonden om al die rijke invloeden tot een warme en eigen sound om te bouwen. Beluister bijvoorbeeld single en anthem ‘Nova’ en je snapt meteen waarom ze met hun debuut wisten door te dringen tot de hoogste noteringen in De Afrekening van Studio Brussel en de VOX Top 30.

Gitarist Leif de Leeuw en zijn zeskoppige band behoren tot de top van de Nederlandse blues-scène. Geïnspireerd op bands als Little Feat, The Allman Brothers Band en Derek & The Dominos onderscheid de band zich door adembenemende gitaarsolo’s, twee groovende drummers en geïmproviseerde jams. De Leeuw won al vanaf jonge leeftijd diverse muziekprijzen. Zo werd hij vorig jaar verkozen tot beste gitarist van de Benelux en voor de 5de keer uitgeroepen als beste Bluesrock gitarist van de Benelux door de lezers van De Gitarist. Ook de band viel meerdere malen in de prijzen. Zo wonnen ze eind 2014 de Dutch Blues Challenge en werden ze in 2015 uitgeroepen tot ‘Best Band 2015’ door de European Blues Awards.

Geïnspireerd op de Amerikaanse folk- en countryrock uit de jaren 70 maakt de uit Barcelona afkomstige Joana Serrat een steengoede rootsy mix tussen Neil Young en Mazzy Star. De jonge Spaanse timmert al sinds 2011 aan de weg, speelde samen met o.a. Israel Nash, Neko Case en Courtney Marie Andrews en maakte grote indruk met haar in 2018 uitgebrachte album Dripping Springs. Afgelopen voorjaar verscheen Serrat’s nieuwe album Hardcore From The Heart opgenomen met niemand minder dan producer Ted Young (Kurt Vile en Sonic Youth). Wederom een voltreffer vol melancholische en dromerige nummers met her en der een vleugje dreampop waarbij je heerlijk kan wegdromen.

De Amerikaanse singer-songwriter Austin Lucas speelde vanaf jonge leeftijd in talloze punkbands, maar zoals meerdere punkzangers kwam ook hij weer uit bij de kern; het liedje en de akoestische gitaar. Hij greep terug naar zijn singer-songwriter roots en creëerde een eigen mix tussen punk en country. En niet onverdienstelijk; Lucas speelde al samen met grootheden als Willie Nelson, Frank Turner en John Moreland en weet hij al jarenlang mensen te ontroeren met zijn prachtige muziek. Afgelopen jaar kwam Austin met het nieuwe album ‘Alive In The Hot Zone!’ Het album ontstond in de tumultueuze lente van 2020 tijdens de lockdown. Het niet kunnen optreden, veelal aan huis gekluisterd zijn, de Black Lives Matter demonstraties, het zijn allemaal onderwerpen geweest die Austin Lucas aan het schrijven zette. Resultaat; een prachtig album vol folk, punk, country en Americana.

De Britse Gwenifer Raymond imponeert met haar fascinerende en wonderschone gitaarspel dat soms experimenteel en repetitief is en soms in een duizelingwekkende snelheid over je heen komt. Geïnspireerd op de stokoude Amerikaanse blues en folk en gitaarheld John Fahey, verraste Raymond vriend en vijand met haar instrumentale debuutplaat You Never Were Much Of A Dancer (2018) vol akoestisch gitaarspel. Opvolger Strange Lights Over Garth Mountain (2020) werd opgenomen tijdens de Britse lockdown en is wederom een voltreffer waarop de Britse laat zien een blijvertje te zijn!

Samantha Martin en haar geweldige begeleidingsband kennen hun oorsprong in het Canadese Toronto maar ze zouden zo uit Memphis kunnen komen. Want dat is wat we kunnen verwachten van Samantha Martin onvervalste Memphis soul & blues met een ruw randje. Samantha Martin is namelijk een zangeres met een buitengewone kracht en diepgewortelde emotie geïnspireerd op artiesten als Aretha Franklin en Sharon Jones. Als je naar Samantha luistert wordt je ongetwijfeld geraakt door haar omvangrijk stemgeluid dat gedrenkt is in whisky. De band stond niet voor niets in 2018 in de halve finale van de wereldwijs erkende International Blues Challenge gehouden in Memphis.

Afgelopen voorjaar gooide de New Yorkse singer-songwriter Jim Keller hoge ogen met zijn album “By No Means”. Keller doet met zijn zwoele fluisterzang en met zijn laconiek, ingetogen, lichtjes stuwende en soulvol geluid denken aan J.J. Cale en Tony Joe White. Daar zullen de minimalistische maar pakkende productie van Mitchell Froom en het karakteristieke gitaarspel van David “Los Lobos” Hidalgo zeker mede debet aan zijn. Maar alom worden ook de sonore stem en de mooie liedjes (miniatuurtjes) van Keller terecht geroemd.  Liedjes die mede gevoed worden door Kellers langdurige en veelzijdige carrière in de muziekindustrie. Na in de jaren 80 als schrijver en zanger een groot aandeel gehad te hebben in de hit 867-5309/Jenny van Tommy Tutone ontwikkelde Keller zich niet alleen als solo artiest, maar werkte hij ook als manager en publisher voor minimal music componist Philip Glass. Na een aantal albums waarbij Hidalgo een trouw medewerker bleek vormt By No Means nu een collectie veelzijdige liedjes waarop de term Blue Eyed Roots volledig van toepassing is.

Singer-songwriter en multi-instrumentalist Arlan Feiles werd ontdekt door Rock and Roll Hall of Fame producer Tom Dowd. Hij bracht al diverse albums uit die in de VS zeer gewaardeerd werden door de media en zijn nummers zijn te horen in diverse TV programma’s en films o.a ook in de met een Academy award bekroonde film Dallas Buyers Club, een film die kritiek geeft op de torenhoge prijzen die de farmaceutische industrie durft te vragen. Dit is een onderwerp dat Arlan als mens ook aansprak, want naast muzikant is Arlan tevens een fanatiek mensenrechten activist. Zo schreef hij al een song over de North Dakota Pipeline. Ook zou je links kunnen horen naar Woody Guthrie , terwijl enkele van zijn andere songs je meer doen denken aan Randy Newman, Bob Dylan of The Band. Zo veelzijdig is Arlan Feiles, een muzikant met catchy liedjes en zowel roots, folk als soul in zijn stem en speelt net zo makkelijk op gitaar als op de piano als ook op diverse andere instrumenten.

De Texaanse singer-songwriter Vanessa Peters wilde in eerste instantie schrijfster worden, maar het liep anders. Inmiddels heeft Peters, die vaak vergeleken wordt met grootheden als Suzanne Vega en Aimee Mann, al een tiental albums op haar naam staan die het altijd goed doen bij de internationale pers. De Amerikaanse heeft een innemend stemgeluid en een gouden hand voor het schrijven van grote songs met maatschappijkritische inhoud die haar al supportplekken voor Josh Rouse en John Oates opleverde. Dit jaar nam ze, ondanks alle Corona perikelen, de nieuwe plaat Modern Age op. Meer dan ooit klinkt haar voorliefde voor rock door de americana heen, waarbij haar teksten scherp als altijd zijn.

Een song van Taylor Swift werd de inspiratie voor een muzikale carrière, en na de eerste aanzet ging het ineens allemaal heel snel voor Nina Lynn. De Nederlandse singer-songwriter uit Woerden maakt geïnspireerd door Emmylou Harris, Kacey Musgraves en Ilse Delange poppy americana vol catchy melodieën. Dit voorjaar verscheen haar indrukwekkende debuutplaat Hummingbird waarmee Lynn de grote verwachtingen helemaal waarmaakte.

Our man in the field is de nom de plume van troubadour Alexander Ellis. De Londenaar maakt steengoede en ambachtelijke americana waar vooral zijn typerende hese stem in de lijn van Dylan Leblanc en Ray LaMontagne en een fijne dosis pedalsteel opvallen. Niet voor niets werd zijn  debuutplaat ‘The Company of Strangers’ (2020), een verzameling verhalen over zijn omzwervingen over de wereld, bejubeld internationaal ontvangen en leverde het hem vergelijkingen op met een jonge Neil Young of Nick Drake. Een grote americana-meneer in spe!