Ravel typeerde zijn Pianoconcert in G als ‘luchtig en briljant en niet op zoek naar diepzinnigheid of dramatische effecten’. Met andere woorden: hij wilde een twintigste-eeuwse Mozart zijn, maar dan wel met jazzinvloeden, Oosterse mystiek en Spaanse volksmuziek. La valse markeert het einde van het zorgeloze walsen-tijdperk. Het begint onbezorgd als een wandeling door het Wenen van Johann Strauss. Her en der worden deuren geopend van salons en feesttenten van waaruit flarden wals naar buiten zwieren. Maar gaandeweg gaat er van alles wringen, gaat de zweep erover en beginnen de struikelpartijen. De muziek ontspoort en eindigt met vuurwerk, als een muzikale afsluiting van de Belle époque. De laatste vijf noten klinken als een mitrailleur in de loopgraven van Verdun. Het sprookje is definitief uit.

Lees hier de toelichting bij het concert, geschreven door Michiel Cleij.

Voorafgaand aan het concert is er om 19.30 uur een inleiding.