Voorafgaand aan het concert is er om 19.30 uur een inleiding door Michel Khalifa.

Het is een even prachtig als logisch drietal: Dvořák, Ives en Bernstein. Een Europeaan die Europese muziek kruidde met Amerikaanse ingrediënten, een Amerikaan die zo’n beetje alle (Europese) muzikale wetten herschreef en zich liet inspireren door parken, football games en ragtime, en ten slotte Bernstein, die een brug sloeg tussen Broadway, Hollywood, Kerk en Concertzaal. In zijn Tweede Symfonie baseerde hij zich op The Age of Anxiety, een gedicht van W.H. Auden, waarmee Bernstein zich zozeer identificeerde dat hij een ‘autobiografisch’ solo-instrument aan het orkest toevoegde. De piano treedt op als ik-figuur, terwijl het orkest de spiegel is waarin hij zichzelf ziet, tegen de achtergrond van de moderne tijd. Tot de Epilogue weerspiegelt de muziek een voortdurende worsteling, de pogingen om angst en eenzaamheid te overwinnen. Voor wie denkt: en hoe zit dat dan met het Amerikaanse optimisme? - is er gelukkig ‘Uit de nieuwe wereld’, de verklanking van onverwoestbaar optimisme en geloof in eigen kunnen.

Lees hier de complete toelichting bij het concert, geschreven door Aad van der Ven.