Dmitri Sjostakovitsj was als mens een gesloten oester. Pas in zijn muziek gaf hij zich bloot en toont hij zijn gevoelens, helemaal in zijn Vijfde Strijkkwartet, dat is opgetrokken rond zijn muzikale handtekening in de noten D, Es, C, B. Het kwartet, met een bijna orkestrale opzet, heeft een geweldige emotionele intensiteit en slingert heen en weer tussen driftige verbetenheid en broze kwetsbaarheid. In het schrijnende middendeel doemt een desolate vlakte op en in de heftige finale barst de klank haast uit zijn voegen. Hartbrekend klinken hierna de introverte, fragiele slotmaten. De aanvulling met Camdan Reeves ligt voor de hand. Net als Sjostakovitsj is Reeves een grote vernieuwer van het strijkkwartet. Geen grotere pleitbezorger dan Marc Danel en de overige leden van het kwartet, voor wie kwartetmuziek springlevend is.