Bekijk de foto's

Fotograaf: Anna van Kooij

 
Aan het begin van de twintigste eeuw schiep de godheid Aleksander Skrjabin een symfonisch gedicht van licht en geluid, en zag dat het goed was. Bereid je voor op een hallucinerende, symfonische klanken van een geniale schizofreen. Skrjabin zag letterlijk kleuren in samenklanken en hoorde klankexplosies in lichtbeelden. Voor Prométhée, le poème du feu schreef hij een partij voor een lichtorgel (clavier à lumières) dat het podium en de zaal in vuur en vlam zet. De techniek was in 1911 nog niet zo ver. Nu wel en proberen we, door zijn aanwijzingen nauwkeurig op te volgen, te laten zien wat Skrjabin voor ogen kan hebben gehad. Tijdens dit AVROTROS Vrijdagconcert wordt het lichtorgel als uniek visueel instrument toegevoegd aan het Radio Filharmonisch Orkest.

Sibelius en Prokofjev
Het vuurgedicht opent de poorten naar een transcendente wereld, een lsd-trip naar het onbestemde en occulte. Sibelius en Prokofjev vullen de stemming aan. Sibelius met een nachtelijke rit naar het krieken van de dag en Prokofjev met een onversneden patriottisch spektakel met de kleur van het bloed van verslagen vijanden. ‘Sta op, vrij en dapper volk, verdedig je mooie geboorteland.’ Geef Aleksander Prokofjev zo’n tekst in handen en succes is op voorhand verzekerd. Patriottische muziek van het zuiverste water en toch steengoed, daar had Prokofjev het patent op.

Lees hier de toelichting bij het concert, inclusief de enigszins opgezwollen liedteksten bij de Alexander-Nevski-cantate (goed voor een beter begrip van het Russische nationalisme), geschreven door Agnes van der Horst.

Het werk van Skrjabin wordt later die avond nogmaals uitgevoerd tijdens het festival ‘Le Guess Who?’.