Een (gast)dirigent die tegelijkertijd optreedt als solocellist ziet u niet elke dag. En de expressieve vrijheid die Mario Brunello tentoonspreidt ook niet. Hij schittert onder meer in Saint-Saëns’ Celloconcert en Sallinens Nocturnal Dances. Eerstgenoemd stuk bestaat niet uit de traditionele drie delen, maar is één ononderbroken geheel waarvan met name het snelle derde segment het uiterste vergt van elke solist. Tsjaikovski vergde ook veel van zichzelf toen hij Mozartiana schreef: ter ere van de honderdste ‘geboortedag’ van Don Giovanni wilde hij ‘het verleden in een moderne wereld herscheppen’. Wat weer prachtig aansluit bij de missie van philharmonie zuidnederland om zo innovatief mogelijk te werk te gaan.