Frits van der Waa de Volkskrant
Het is misschien ook tijd om opnieuw te constateren dat het enige professionele grote koor dat Nederland rijk is, voortreffelijk in zijn vel zit.
Inleiding
Programma

Thompson Alleluia
Bernstein Missa brevis
Lauridsen O nata lux uit Lux aeterna
Copland In the beginning
Ives Psalm 67, 24, 100, 150
Carter Heart not so heavy as mine
Carter Musicians wrestle everywhere
Barber Agnus Dei

Uitvoerenden

Groot Omroepkoor
Klaas Stok dirigent
Anitra Jellema sopraan
(Copland - In the Beginning)
Pierrette de Zwaan, alt
(Bernstein - Missa Brevis)
Varvara Tishina, sopraan
(Barber - Agnus Dei)

Groot Omroepkoor zingt Ives, Bernstein & Barber

Bernstein en omgeving

Geweest

NB: Dit concert is in de Jacobikerk, op 5 minuten loopafstand van TivoliVredenburg! Er is geen pinapparaat aanwezig in de Jacobikerk. 

Voorafgaand aan het concert is er om 19.30 uur een inleiding door Thea Derks.

Lees hier de uitgebreide toelichting bij dit concert, inclusief alle liedteksten, geschreven door Siebe Riedstra.

Het Groot Omroepkoor laat onvermoede kanten horen en zien van componisten die je eerder associeert met Hollywood, blaaskapellen of musicals. Leonard Bernstein zou het toejuichen, die vond dat hij veel meer in huis had dan de West Side Story, zoals een prachtige, doorleefde Missa Brevis. Ook veelzeggend: Samuel Barber vond dat slechts één bewerking recht kon doen aan zijn beroemde Adagio voor strijkers: een zetting (Agnus Dei) voor achtstemmig koor, huiveringwekkend mooi.

Charles Ives, een buitenbeentje in de klassieke muziek
Ives is sowieso een geval apart, in alles wat hij deed of componeerde. Hij is vooral bekend van muziek die werd geïnspireerd door bijvoorbeeld voetbalwedstrijden, excentrieke generaals of stoomlocomotieven. Daardoor zou je bijna vergeten dat hij jarenlang ook een toegewijd organist was en begeleider van koren. Hij wist dus precies hoe je een koor kunt laten uitblinken. Ook in zijn psalmzettingen zijn vernieuwing en het experiment nooit ver weg. Ives was misschien niet de eerste die de koormuziek met polytonaliteit verrijkte (gelijktijdig zingen in verschillende toonsoorten), maar hij was waarschijnlijk wel de eerste die de zangers van een niet professioneel kerkkoor zo ver kreeg dat ze er de priester en de kerkgangers mee durfden te verrassen dan wel overrompelen, en dat allemaal nog voor het begin van de twintigste eeuw.