Hoe veel Estlandse bands kan jij opnoemen in pak 'm beet tien seconden? Wij komen - buiten wat obscure metal - niet verder dan Ewert and the Two Dragons. En dat is een goed teken voor deze band; ook wel het visitekaartje van Estse pop genoemd. Sinds ze de European Border Breakers Award wonnen tijdens Eurosonic 2013, gaat het in stijgende lijn met Ewert and the Two Dragons. Nederland sliep even op doorbraakplaat Good Man Down (2011), maar het succes van opvolger Circles (2015) vestigde de naam, en een Nederlandse festivaltour volgde. Met een breed georiënteerd geluid op het snijvlak van pop, folk en rock, en met een sereen doch ongepolijst stemgeluid weet Ewert and the Two Dragons zich staande te houden in een genre vol valkuilen. Op nieuwste wapenfeit Hands Around the Moon (2018) verkent de band drumcomputers, diepe bassynths en speelt het viertal met de grenzen van haar eigen comfort zone. Een overstap die groot broertje Coldplay een vijftal jaren geleden ook maakte op Ghost Stories, en daardoor haar grootse geluid toch klein wist te houden. Laat dat nou precies zijn waar deze Father of Dragons en zijn band heel goed in zijn.