Het Requiem van Antonín Dvořák was vanaf de première in Birmingham, 1891, een groot succes, maar wordt maar zelden uitgevoerd. Dvořák koos voor een in alle opzichten grootse opzet: een enorme bezetting en een avondvullende duur van ruim anderhalf uur.

Het werd een meeslepende compositie waarin intense mystiek en berustende, troostende schoonheid worden afgewisseld met krachtige koorklanken, memorabele solo’s voor zang en orkestrale pracht. Dit wordt versterkt door de opeenvolgende halve tonen, een steeds terugkerend motief.

Er spreekt in dit Requiem in bes mineur een onvoorwaardelijk vertrouwen in God. Dvořák liet zich op het hoogtepunt van zijn roem nogal laconiek uit over de dood. ‘Een oprecht mens behoeft geen angst voor de dood te hebben’, zei hij. ‘Omdat het hier op aarde zo mooi is, kunnen we van al het goede moeilijk afstand nemen. Maar de dood hoort bij het leven het is een van de natuurwetten en daar hebben wij nietige wezens ons maar bij neer te leggen’.

Voor meer informatie: bekijk de website van Toonkunstkoor Utrecht.