De Australisch-Nederlandse componist Kate Moore is de eerste vrouwelijke winnaar van de Matthijs Vermeulenprijs. Alle reden voor Asko|Schönberg om een programma samen te stellen rondom haar werk. Het favoriete Nederlandse woord van Moore is ‘stroming’, in de zin van elektriciteit, een rivier of een hartslag. Essentieel in haar oeuvre is het idee van beweging, puls en richting.

Space Junk (ruimteafval) is het nieuwste werk van Kate Moore. De uitgesproken geëngageerde Moore componeerde het speciaal voor Asko|Schönberg. Het werk is van alles tegelijk: een broeierige harmonie van sferen, maar ook de verklanking van een milieuramp én een spannend ruimteverhaal vertelt met graphic novel-technieken. Moore liet zich inspireren door het interactieve 3D-model dat door mensen gemaakt ruimteafval in kaart brengt. De milieu-impact van dit afval is enorm. Kate Moore werkt voor dit stuk samen met haar vader Chris Moore, fysicus en gespecialiseerd in ruimteafval. Zo willen zij aandacht vragen voor dit probleem. Naast Space Junk twee eerdere ensemblestukken van Moore, die eveneens over tijd, de kosmos en transcendentie gaan. Het werk is onderdeel van Kate Moores onderzoek naar de materialiteit van klank – zo vraagt het werk om instrumenten van water en porselein.

Lees hier de toelichting bij het concert, geschreven door Thea Derks.