Artist in residence Alice Sara Ott voert op deze Eerste Paasdag Messiaens Quatuor pour la fin du temps op een bijzondere wijze uit. Naast drie muzikale vrienden schuift ook cinematograaf Andrew Staples aan. Hij verbeeldt de hallucinaties die de diepgelovige Messiaen tijdens het schrijven had met licht en beeldeffecten. Het resultaat is een synesthetische ervaring die je dichter dan ooit bij het hart van dit meesterwerk brengt.

Quatuor pour la fin du temps is met voorsprong het meest aangrijpende stuk kamermuziek uit de geschiedenis. Olivier Messiaen schreef het tijdens de Tweede Wereldoorlog in krijgsgevangenenkamp. De bezetting van viool, cello, klarinet en piano kwam tot stand omdat alleen die instrumenten inclusief professionele spelers voorhanden waren. De eerste uitvoering op een krakkemikkige piano werd eensgezind bijgewoond door de gevangenen en hun Duitse bewakers.

Messiaen hield zich ook in krijgsgevangenschap vast aan het geloof. Het maakte van Quatuor pour la fin du temps een symbool voor de veerkracht van de mens in extreme omstandigheden. Na de bevrijding nam de Franse componist zijn post als organist van de Église de la Sainte-Trinité weer in. Daarnaast groeide hij internationaal uit tot een van de meest belangrijk naoorlogse componisten.