Simin Tander heeft, naast rijke songwriting, een unieke benadering van vocale improvisaties. Ze creëert haar eigen taal, ver weg van de gebruikelijke scatzang en vol van levensverruimende vrijheid. Haar nieuwe album combineert zang in haar vaders taal Pashto/Afghaani en het Engels, allemaal in een wilskrachtig en kleurrijk kader van hedendaagse geluiden. Daarnaast voegt Tander iets opwindends nieuws toe - de toewijding aan oude hymnen en volksliederen uit Noorwegen, Italië, Spanje en Afghanistan. Gezongen in de originele talen en ook in haar eigen geïmproviseerde taal. Alle nummers bevatten een element van diep verlangen (Duits: “Sehnsucht”), een gevoel en sensatie die Simins stem als geen ander kan uitdrukken.