We danken de huidige populariteit van Bachs Matthäus-Passion aan Felix Mendelssohn. Zijn fascinatie voor de grote barokcomponist ging zover dat hij in zijn cantate O Haupt voll Blut und Wunden het beroemde koraal als basis nam voor een grootse fantasie. Met zijn Tweede symfonie, 'Lobgesang', eerde hij een andere componist: Beethoven. 

Mendelssohns 'Lobgesang' is eigenlijk geen symfonie. Het grootse, ruim een uur durende werk is een meer een cantate met een symfonische inleiding, geschreven voor de viering van 400 jaar boekdrukkunst. Mendelssohn was geïnspireerd door de finale van Beethovens Negende symfonie en gaf er zijn eigen romantische draai aan. Pas na zijn dood werd het werk gepubliceerd als zijn Tweede symfonie. Zelden uitgevoerd, maar een juweel voor liefhebbers van vocale muziek. 

Felix Mendelssohn nam naast Beethoven ook graag een voorbeeld aan Johann Sebastian Bach. Hij leerde niet alleen veel van deze barokcomponist, hij bracht ook zijn werk weer onder de aandacht. Zo zette hij in 1829 voor het eerst sinds bijna honderd jaar de Matthäus-Passion weer op het programma. Een heldendaad waar we nog steeds de vruchten van plukken.