De Ierse indierockband NewDad doet met hun aangename shoegaze-vibe denken aan een kruising tussen The Cure, Wolf Alice en Lush. Frontvrouw Julie Dawson zingt ingetogen, maar veroorzaakt daarmee een maximaal effect. Na een reeks singles en twee ep’s verscheen begin dit jaar debuutalbum Madra!

De Londense vijfmansband Beige Banquet noemt hun muziek zelf ‘dark punk’. In de even staccato als gejaagde ritmes (en zang) klinken echo’s door van DEVO en andere new-wavebands uit de vroege eighties, maar ook van Thee Oh Sees en Crack Cloud. Het tweede album Ornamental Hermit is net uit!

Alleen al vanwege hun songtitels zou de boze Engelse noiserockband DITZ een Nobelprijs moeten krijgen. Op hun genadeloos doorbeukende debuutalbum The Great Regression (2022) vinden we onder meer I Am Kate Moss, Ded Würst en No Thanks, I’m Full. Geschikt voor liefhebbers van IDLES en Slaves!

De Utrechts post-punkformatie Bowl levert met hun atonale gitaarriffs een nieuwe kijk op het genre. Dat deze jongehondenband een hoog energieniveau heeft, weet iedereen die één van hun 18 shows op de Popronde bijwoonde of twee noten hoorde van debuutalbum Sweet Caffeine (2023). Maak je klaar voor De Strike!

Misschien brengt het omarmen van uitersten ons wel dichter bij de waarheid. Dat idee vormt het gedachtegoed van de Groningse allstarband GEO, die arty New Yorkse eightiespunk combineert met nieuwerwetse post-punk. Hun debuutalbum Out Of Body verschijnt eind april. No wave? Yes GEO!

GHOSTWOMAN is van alles, maar niet lui. Met Hindsight Is 50/50 (2023) bracht de Canadees-Vlaamse band hun derde album in 18 maanden uit. De donkere garagesurfrock met dreigende drumpartijen en duistere zang vindt zijn hoogtepunt in het prijsnummer Alright Alright, inclusief gitaarsolo van het jaar!

Wat als Kurt Cobain en Ariana Grande samen een Pokémon zouden krijgen? Dan krijg je zo ongeveer Hiqpy, een gruizige gitaarrockband die zo hiq is dat ze niet eens op Spotify staan. Superkracht: spuwt vlammetjes van galmende ad libs en fuzzy gitaren. Geheim wapen: de stem van frontvrouw Abir Hamam!

Een combinatie van The White Stripes, Hole en Wolf Alice, dat is de Engelse post-punkband HotWax. Echo’s van grunge klinken door in hun werk, al is het vooral de oerschreeuw van frontvrouw Tallulah Sim-Savage die de sound bepaalt. Hun nieuwe ep heet Invite Me, Kindly – dat hebben we toen maar gedaan!

Uit Bristol komt niet alleen Bananarama, maar ook Knives. Onder leiding van frontman annex punk town crier Jay Schottlander brengt Knives een moshpit-opwekkend amalgaam van post-punk, hardcore rap en noise. Hun een-na-laatste single Doppelgänger is zo goed dat je er wel twee van wilt hebben!

De jonge New Yorkse cultheld Malice K combineert in zijn melodieus-akoestische punkthrashrock de stem van Elliot Smith met de attitude van Kurt Cobain. Als je een tekstregel weet te schrijven als I’m only seven days away from one week sober (uit zijn nieuwe single Radio) ben je sowieso een winnaar!

De nieuwe Londense indie-artiest Master Peace maakt volgens zijn bio ‘extremely good music’. Op zijn caleidoscopische debuutalbum How To Make A Master Peace (2024), trekt hij alle alternatieve muziek uit zijn jonge jaren (Arctic Monkeys, Gorillaz, Friendly Fires) door de gehaktmolen en bakt er een eigen stijl van!

Meltheads is wat er ontstaat wanneer je The Gun Club, The Chats en Wire in een cementmolen gooit met wat zware metalen. In 2022 brak deze Vlaamse band door met de Nederlandstalige single Naïef, op hun debuutalbum Decent Sex (2024) klinkt louter Engelstalige post-punk, noisy psychedelica en garagerock!

Nederlands meest intense noiserocktrio is veranderd van naam, maar niet van identiteit. Texoprint (voorheen Kalaallit Nunaat) is een fabriek gespecialiseerd in herrie op het hoogste niveau. Dit jaar komt hun derde ep Mumble en doet het trio veel zomerfestivals, maar hun geluid weerkaatst lekkerder op Beton-T!

De Franse band The Psychotic Monks klinkt enigszins zoals hun bandnaam doet vermoeden: een hypnotiserende combinatie van Jesus Lizard, Sonic Youth en Throbbing Gristle. Hun derde album Pink Colour Surgery (2023) is hun vreemdste tot nu toe – in het geval van TPM een ongekende prestatie!